Uit de bundel Smeedwerk (2007) de gedichten Ik ben van hout en Den van de smid en den van de meubelmaker.
Ik ben van hout
Ik ben een houtman in een houtdorp.
Ik ben van de bomen die de lucht bestormen.
Ik ben niet van de grond, van de oerbanken, van het erts.
Ik ben geen alchemist.
Ik ben geen nazaat van Hephaistos de smid,
De bijna beenloze met armen als beukenstammen.
Ik ben van de benen, niet van de armen,
Ik ben de haas, niet de mol.
Ik ben van lucht en water, niet van vuur en aarde.
Ik ben niet van ijzer.
Den van de smid en den van de meubelmaker
Ziet ons deur de winterwitte weidens stappen,
de stoefsneevlakten aover, naor de iezern brugge,
de hette van ’t smidsvuur brent nog in de rugge,
de hoge wind steet op de kop. Naor aosem happen
en de oorne stekt. ’t Is gekkenwark vandage
had Johan, de smidsknecht, ons nog zo ezegd.
Loopt waor ‘t lieke is, maor waest thuus bi-j ’t lecht.
Dus ginge wi-j. As poolvorsers diepe in de krage
naor de iezern brugge, deur de stoevende snee.
De höltjes onder’n arm, deur Johan esleppen
en achter ons mien vaders olden holten slee.
Maor op de bekke hadde wi-j al gauw begreppen
dat water slecht bevrus onder een dik pak snee.
Bi-j de smid onder’n dekken he’w toe heel efkes eleppen
